Her gece güzel rüyalar göreyim diye güzel hatıralarımı düşünürüm ben ve en güzeline kendimi ikna edesiye kadar da rahat edemem,uykuya dalamam bir türlü.
Ve nihayet aklıma gelen en güzel hatıralar hep aynı olur.
Hep mi aynı olur!
Bir ışık rengi mi,saat dilimi mi,dalga sesi mi?
Ne menem şey ise hayatı o an durduran; hiç ummadığım an gözümün önünde canlanır her sahne.
Şehirler geçer,yıllar geçer,insanlar geçer hatta aşklar bile geçer.
Bir hatıralar geçmez geçsin diye bekleyen insanların hayatından.
Hatıralar gerçekten de çok uzakta,çok eskide kaldıysa eğer,ben hiç yaşamamışım,başkasınınmış gibi gelir onlar.
Uykukaçıranlar.
Bazı geceler tebessümle uyutan o hatırlar,uykukaçıran olurlar bazı gecelerde.
Dün,bugünden daha çocuktur ya;
çocuklukta saflık vardır,
doğru.
Ama saflık yalnız çocuklukta olmamalı işte.
