Mutsuzlukdan söz etmek istiyorum,
Dikey ve yatay mutsuzluktan.
Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun.
Sevgim acıyor.
Biz giz dolu bir şey yaşadık.
Onlarda orada yaşadılar.
Bir dağın çarpıklığını
bir sevinç sanarak.
En başta mutsuzluk elbet,
Kasaba meyhanesi gibi.
Kahkahası gün ışığına vurup da
öteden beri yansımayan
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi
Öbürünün bir kadından aldığı verem
Bütün işhanlarının tarihçesi
sevgim acıyor.
Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
O kadar korunmuş bir yazı yoktu.
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar
Tavrım bir çok şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
İlkbahar geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi dünyanın
Bazen yaz ortasında gündüzün
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim filanda gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar,
Tarihe gömülür o kadar...


Turgut UYAR