hiç olmadığım kadar melek olmuştum ,içi çok ağır olan bir melek..özünde yine kötüydübiliyordum ,hem bilenler de vardı.sonra bi akşam başımda duran parlak halkayı bana fırlattılar.küçücük şeylerdi aslında olanlar ama özü kötüydü.herşeyin özünde bir kötülük vardı sanırım.çünkü her olayın içinde insanlar vardı çok iyi tanımadığım. bomboş bir yere atıldım bir gecede.söylenen sözler yalan olmuş.elimden sadece susmak geldi.aslında öncesinde de onu istemişimtim ama izin vermediler.konuşmaya bir başlasam inanamayacaklardı çünkü içimden çıkanlara o yüzden susmak istemiştim.yine de sustum ben de bağırmak istiyordum ama ..ama ,olgun sıfatını giyiyordum.yapamazdım...
bu sadece bir geceydi aslında.bunun gibi kaç gece kaç gündüz geçirmiştim ben..
***
benden sakin ve normal bir insan olmamı bekliyorlar..evimde korkunç akşamlar beni beklerken,koridorda balkan müzikleriyle dans ederken,yaşam damarım bu kadar hezimete uğramışken , geceleri içlerinden ruhu kaçan arkadaşlarımdan etkilenmiş teknikleriyle bu işe kafayı takmışken benden normal olmamı bekliyorlar.hayal kurmak için ayırdığım zamanlarda 1 yıl sonrasını bile göremiyorken...
bütün bu buzlar arasında yanmaya yeni başlayan bir kibrit vardı.eğer ben o kibriti alıp koca bir ateş yakarsam hızla büyüyecek ve hiç sönmeyecek bir ateş olacak.ve beni hiç yakmayacak çok iyi biliyorum.sabaha kadar konuşsam bana hiç sus demeyecek biliyorum.çünkü ben de ona demem .belki bu inancım "anlaşılmak ve anlamak"dan dolayı,evet...
insan bu kibritleri çok bulamıyor hayatında.çok kez bulduğunu sanıyor.ama hep sönüyor hep el yakıyor ..yeni bir kibritim var hayatımda duyabileceğim en güzel sözleri söyleyen ..çok şey söylemek isteyip söyleyemediğim,fırsatım olsa bile belki de kilitlenip karşısında konuşamayacağım...
ekibimi seviyorum bana bir ateş yaktı.bana onu getirdi..hayatıma muhteşem bir giriş yapan pelin akman hep benimle ol,hoşgeldin..
ama o gecenin ardında yine de sustum işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder