2008 yılının 47.saatindeyim.hayır saatlerle bozmadım kafayı.tek istediğim sayılı günlerin çabuk geçmesi.
bu seneye öncekiler gibi büyük umutlarla girmedim.adı büyümekse ne hoş.ama değil biliyorum .keşke adı sadece bu olsaydı.ama gözlerimin önündeki güzel manzara resimlerini kaldırıyorlar ,artık yeni gelenlerin önlerine koyuyorlar onları.ama benim manzara resimlerim zarar verir çocuklara.gökyüzünün çalınmış olduğu resimdi benimki.hep baktım yukarıya ama aradan sızan güneş ışınlarıydı sadece gördüklerim.ben onları alıp dünyam yaptım oksijen yaptım .ama değildi işte..bir yerden sonra hep tıkandım,hep aklım ikna etti sonunda beni.
bu yüzden artık dilemiyorum hiçbirşey ne yeni yıldan ne yeni yaşımdan ne de etrafımdaki yeni insanlardan..hayallerim hiç birşey vermedi bana artık kapandı o devirler artık sadece çabalamak var..
hayat damarımdan kopmamak için babamla burun buruna gelsek de,içimdekileri tutamayıp bir anda bir çığlık patlatsam ölüm ihtimali gelip yerleşecek olsa da kafama,çabalayacağım...
ölümün kokusunu her gün duymak nasıl bir şeydir?
yeni mutluluklara gebe 2008in 47inci saatindeyim,bana verecek hiç bir hediyen yok mu senin ?
matem tutacak değilim ..
öldürecek değilim ..çünkü gördüğümde içimden çıkanlar sadece nefret değil.nefret ediyorum bundan ama değil işte,özlüyorum çocukluk düşlerimi..
19 yaşında bir kadın ,büyüyor bu yıl..